Przedmiotem rozważań jest sprawa rozstrzygnięta przez Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 VI 2020 r. (I ACA 395/19), dotycząca szkody i krzywdy wyrządzonej noworodkowi w następstwie zaniedbania opieki poporodowej oraz krzywdy wyrządzonej jego rodzicom w związku z naruszeniem ich dóbr osobistych i prawa pacjenta do informacji o stanie zdrowia dziecka. Autorzy analizują w szczególności kwestię błędu lekarskiego (diagnostycznego i terapeutycznego), którego skutkiem był poważny uszczerbek neurologiczny u dziecka. Odrębne rozważania dotyczą koncepcji utraty szansy dziecka na uniknięcie szkody, która – pomimo iż Sąd Apelacyjny do niej wprost nie nawiązał – mogłaby w podobnych przypadkach znaleźć zastosowanie.