Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich wprowadziła do postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, instytucję mediacji między obwinionym lekarzem, a pokrzywdzonym pacjentem. Choć konflikt na linii lekarz-pacjent wydaje się idealnie wpisywać w założenia mediacji, rozwiązanie to nie cieszy się popularnością. Autorzy artykułu poddają analizie przepis art. 113 u.i.l. oraz wybrane konsekwencje wynikające z odesłania z art. 112 u.i.l. do kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego. Badają rolę mediacji i mediatora w świetle zasad mediacji i praktyk mediacyjnych przyjętych w ramach innych reżimów odpowiedzialności. W dostrzeżonych rozbieżnościach, a nawet sprzecznościach doszukują się przyczyn dysfunkcyjności uregulowania mediacji w ustawie o izbach lekarskich. Autorzy dochodzą do kategorycznego przekonania, że roli mediatora w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy nie można pogodzić z rolą lekarza. Ponadto uznają, że ustawa o izbach lekarskich powinna precyzyjnie określać konsekwencje ugody na gruncie uregulowanego nią postępowania.