Błąd w terapii ze strony lekarza i położnych polegający na nieuzasadnionym wyborze środka przyspieszenia porodu bez wskazań lekarskich i niewłaściwym sposobie jego dalszego prowadzenia, w szczególności brak ciągłego monitorowania kardiotokografii połączony z rejestracją KTG, to wina personelu medycznego, co prowadzi do powstania odpowiedzialności szpitala za szkody wyrządzone nienarodzonemu dziecku (art. 430 w związku z art. 415 kc).
Brak dokumentacji medycznej nie może być interpretowany na korzyść lekarza (szpitala); ma on obowiązek wykazać, że czynności medyczne były prawidłowe, zgodne z najnowszą wiedzą i sztuką medyczną oraz zostały wykonane przy użyciu wszelkich dostępnych urządzeń medycznych.