Artykuł prezentuje stopniową zmianę podejścia do indywidualnej koncepcji ochrony danych osobowych na rzecz zastosowania koncepcji grupowej w przypadku danych genetycznych, które ze swojej natury mają zastosowanie do więcej niż jednej osoby. Zastosowanie koncepcji grupowej opiera się na normach prawa unijnego, orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sądu Najwyższego Islandii, a także na dokumentach o charakterze soft law. Prezentowane w pracy orzecznictwo podnosi, że informacja genetyczna ma znaczenie zarówno dla dawcy materiały genetycznego, jak i dla osób z nim spokrewnionych. Tym samym dane genetyczne osoby A powstałe z próbki biologicznej od niej pobranej, mogą stanowić również dane genetyczne osoby B. Tym samym ustanowiony na bazie prawa unijnego status osoby, której dane dotyczą powinien zostać rozciągnięty na większą liczbę osób niż sugerują to unijne przepisy o ochronie danych osobowych. Zaprezentowana argumentacja potwierdza ukształtowanie się tendencji do wskazywania na grupowy charakter danych genetycznych. Ciągły wzrost ilości informacji genetycznej w obiegu społeczno – gospodarczym będzie jedynie wzmacniał tę tendencję, która ma na celu pełną realizację prawa do ochrony danych osobowych.