Zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych wskutek przyjęcia bez zgody do szpitala psychiatrycznego – analiza przypadku

Abstrakt

Analizowany przypadek, a w szczególności wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie prowadzi do wniosku o konieczności odróżnienia bezzasadności przyjęcia bez zgody do szpitala psychiatrycznego od niezgodności takiego przyjęcia z prawem. Niezasadność przyjęcia zachodzi wtedy, gdy niespełnione są przesłanki przyjęcia, z kolei niezgodność z prawem zachodzi zarówno w przypadku rażącej niezasadności przyjęcia, jak i niedochowania wymogów formalnych takiego przyjęcia określonych w przepisach art. 23 ust. 2–5 u.o.z.p. Sąd opiekuńczy orzeka jedynie o zasadności przyjęcia. Tym samym zgodność postępowania szpitala przy przyjęciu bez zgody z przepisami art. 23 ust. 2–5 u.o.z.p. podlega rozpoznaniu i ocenie w przypadku dochodzenia przez pacjenta roszczeń związanych z naruszeniem dóbr osobistych w wyniku przyjęcia. W konsekwencji sąd ten nie byłby związany orzeczeniem sądu opiekuńczego. Rozróżnienie bezprawności przyjęcia od jego bezzasadności pozwala na pogodzenie związania sądu rozpoznającego roszczenia pacjenta postanowieniem sądu opiekuńczego na podstawie art. 365 k.p.c. z samodzielnością ustalania podstawy faktycznej wyroku.